Matthias Braeckman, Michiel Van Gendt: 2e plaats
Kjell De Ridder: 3e plaats
Zoals gewoonlijk waren de 5 weer van de partij voor wat nog een druk competitie najaar gaat worden. Deze keer werden de vijf aangevuld met twee judoka’s met wat minder ervaring, maar een serieuze portie enthousiasme en wilskracht.
De vijf (Amelie, Kjell, Matthias, Michiel en Mina) hebben tijdens de zomerstop niet stilgezeten, en mede door toedoen van enkele bereidwillige ouders (waarvoor dank) die deze ‘kadetten’ van en naar Kluisbergen en Wachtebeke gevoerd hebben, kon je het resultaat van hun inspanningen merken op de tatami.
Bij de meisjes vocht Amelie in de -48kg in een reeks van 7. Ze mocht direct de mat op tegen één van de sterkhouders van de U15: Charlotte De Wit. Amelie vocht nochtans in het begin van de wedstrijd zeker niet slecht. Weerde de aanvallen goed af, maar kon naar mijn mening niet genoeg weerwerk bieden doordat ze te ver van haar tegenstander vecht. Er zit volgens mij meer in Amelie dan wat er vandaag uit kwam. In de herkansing mocht ik dezelfde opmerking noteren en kon Amelie ook niet scoren.
Kjell en Matthias vechten sinds jaar en dag in dezelfde gewichtscategorie. Nochtans mochten we nog nooit naar een Merelbeekse finale kijken. Bijna was het zover. Kjell haalde in zijn eerste wedstrijd zijn vertrouwde ‘turbo’ judo boven. Nog geen 5 tellen later mocht Kjell af groeten met een ippon a chter zijn naam. Zijn tweede wedstrijd vocht hij tegen een oude bekende en niet onaardig vechtende Kobe Persijn. De wedstrijd ging tamelijk gelijk op tot Kobe een waza-ari scoorde. Dan moest Kjell volop zijn kans gaan, en werd jammer genoeg in een houdgreep genomen en uitgeteld. Geen tweede finaleplaats voor Merelbeke. In de herkansing vond Kjell zichzelf terug en kon een bronzen medaille in de wacht slepen – een welverdiende derde plaats.
Matthias ging tamelijk vlot van start met een mooie Morote Seoi Nage waarvoor hij een waza-ari scoorde. Zijn tegenstander wist echter tegen te scoren en kreeg een (naar mijn mening lichte) waza-ari. Kort daarop kon Matthias op de grond verder werken naar osae-komi, maar de scheidsrechter merkte niet dat Matthias’ tegenstander in het gezicht duwde van de Merelbekenaar. Het protest van de coach mocht niet baten, en werd zelfs bestraft. Het gezicht van Matthias draagt twee dagen na de feiten nog steeds de sporen van deze schermutseling. In de toegevoegde tijd (golden score) kon Matthias toch nog een yuko scoren, en gerechtigheid geschiedde. Ook in zijn tweede kamp gebruikte Matthias zijn nieuwe techniek, en kon eveneens een waza-ari scoren, en hierdoor stond Matthias in de finale. In deze finale trof hij Kobe. Jammer genoeg had Matthias niet het scherpe judo van de vorige wedstrijden meer in de benen, want Kobe wist Matthias te vloeren. Toch was de zilveren medaille een mooie afsluiter van de -42kg.
Terug naar de meisjes, met Mina Libeer een kanshebber voor de gouden medaille in een poule van 4 judoka’s. Eerste wedstrijd tamelijk vlot gewonnen. Mina blaakt van zelfvertrouwen, en ook in haar tweede wedstrijd scoorde ze redelijk gemakkelijk. De derde wedstrijd won Mina door opgave van haar tegenstandster. Het gevolg was een eerste plaats en gouden medaille.
De laatste U15 die mocht aantreden was Michiel . Hij vocht in een reeks van 7 judoka’s waaronder ook Arthur Van Bostraeten die op het einde van vorig seizoen van shirt wisselde en nu voor Drongen uitkomt. Michiel haalde in zijn vertrouwde stijl al vele malen een mooie score. Ook vandaag was het niet anders; onopvallend maar dodelijk efficiënt. Michiel vecht misschien nog iets te ver van zijn tegenstander af, waardoor hij soms in moeilijkheden komt, en soms punten laat liggen. In de finale was Michiel ietsjes te licht bevonden. Een zilveren plak was toch weer een mooi resultaat.
Nu onze U17:
Het is de eerste maal dat ik Dylan en Delphine mag coachen. Zoals zovelen zullen zij nog tamelijk wat leergeld moeten betalen. Toch vechten ze beiden niet slecht – maar maken kleine foutjes die direct door hun tegenstander worden afgestraft. Het juiste moment om een aanval te plaatsen, kan je enkel maar leren door veel randori’s te vechten met zo veel mogelijk judoka’s. Ik hoop dan ook dat Delphine en Dylan de moed niet opgeven.
Conclusie van een mooi toernooi in Bredene:
Van de 7 Merelbeekse judoka’s staan er 4 op het podium, halen we één gouden, twee zilveren en één bronzen medaille; met recht en reden een succesvolle maar vermoeiende dag.
Luc
Terug