Vier van onze judoka's hadden het plan opgevat om ook dit jaar mee te doen in de Open van het Pajottenland. Met één judoka U15 en drie judoka's U17 trokken we aldus naar de sporthal Jo Baetens te Lennik.Geen overdonderende massa deelnemers aldaar, maar naast de Vlaams-Brabanders (voor wie dit een tornooi van de JeugdTrofee) is, zagen we toch judoka's van alle andere Vlaamse provincies.
Ook al waren we maar met zijn vieren, onze judoka's scoorden er zo goed, dat ze het club-klassement domineerden in de U15/U17. Lange tijd prijkten we dan ook aan de kop van het club-klassement.
Waren we met een paar judoka's meer geweest (bij de U15 en dan vooral bij de U20), dan was de club-beker (en de bijhorende premie van 250€) ons niet ontglipt...
De wedstrijden dan. De organisatie had beslist om gewichtsklassen met zes of meer deelnemers uit te splitsen in poules, waarna de twee winnaars van elke poule dan nog een mini-reeksje moesten uitvechten voor het toedelen van de 1e, 2e, en twee 3e plaatsen. Op die manier krijgen de judoka's meer kans om te kampen, dus deze zet van de organisatie werd door eenieder toegejuicht.
Zes deelneemsters (dus 2 poules van drie) in de U15 -52kg, waaronder onze Hanne Noyen. Ze had beslist om vandaag te experimenteren met nieuw aangeleerde technieken, maar desalniettemin stond er opnieuw geen maat op haar overmacht: de andere meisjes werden met Ippon uit houdgreep en uit worp ingeblikt.
Dus naar de finale reeks, en ook daar smeerde ze haar opponentes twee Ippons aan. Eerste plaats dus!
Maar dat was buiten de hoofdscheidsrechter gerekend: bij het opmaken van de finale reeks waren er immers serieuze fouten gemaakt (zo werd een 3e plaats doorgelaten tot de reeks i.p.v. een 2e plaats, en waren ook de kamp-volgordes niet gerespecteerd); de hoofdscheidsrechter besliste dan ook -helemaal terecht- om de finale reeks opnieuw te laten vechten. Hanne liet het allemaal niet aan haar hart komen, want ook deze keer trok ze met twee Ippon zeges resoluut de 1e plaats naar haar toe.
Zes kampen gevochten, zes keer Ippon, zonder tegenscore.... wie doet het Hanne na? Proficiat!
Het was al na twaalven toen de U17 op gang getrokken werd. Hannes broer Sam Noyen belandde in een poule van vier bij de -55kg. Al doet Sam nog niet zo lang mee aan judo-competities, dat maakt hij ruimschoots goed door gretigheid en vechtlust. Hij ging zijn zus achterna, want met drie Ippon-zeges (waaronder een wurging) mocht ook hij op het hoogste schavotje pronken met het beeldje van de Open Pajot. Fantastisch gedaan, Sam, en je houdt je bijnaam van "De Wurger Van Merelbeke" in ere...! Doe zo verder.
Zes competiteurs in de U17 -60kg, waaronder dus onze Kjell De Ridder en Michiel Van Gendt. Zoals het hoort, werden ze in van elkaar gescheiden in de poules, maar we keken al uit naar een duel tussen onze twee in de reeks... het zou er echter niet van komen.
Michiel won zijn 1e (beklijvende) kamp met Ippon amper 5 seconden voor de bel; in de 2e kamp liep hij tegen Yuko aan en kon het niet meer goedmaken; 2e plaats in de poule. Kjell veegde zijn 1e tegenstander van de mat na amper 9 seconden; ondanks stevig weerwerk verloor hij zijn 2e kamp van Sander Van Den Bossche (de regerende Belgisch Kampioen U17 -55kg); dus ook Kjell naar de reeks.
In die finale reeks was het de beurt aan Michiel om Sander te tarten, maar onze Merelbekenaar legde de duimen en kreeg brons. Kjell --weer zeer goed bezig-- won zijn 1e wedstrijd wel, en dit door een combinatie van Seoi Nage en veegjes. Waarmee hij voor de 2e keer tegenover Sander kwam te staan, en die was opnieuw een maat te sterk. Dus zilver voor Kjell. Proficiat aan beiden!
LUCe
Terug