Terug
Kjell slaagde er met wat hocus-pocus in bij de -66kg te blijven; daar waren er meer dan 40 deelnemers, dus enkel de poule-winnaar zou worden doorgelaten naar de finale reeks... Echter ging dat hocus-pocus blijkbaar
gepaard met heel wat energie-verlies, want Kjell stond bijwijlen echt slapjes ja zelfs duizelig op de mat. Drie wedstrijden verloren van resp. een Waalse, Nederlandse en Duitse concurrent. Jammer.
Zoals gebruikelijk de -60kg voor Sam. Eerste wedstrijd gewonnen met zijn sterkste wapen: wurging.
Ook in de 2e kamp deed Sam verwoede pogingen om te wurgen, doch de tegenstander had tijdens de 1e kamp goed opgelet. En dat Sam zich op de rug liet vallen om te kunnen wurgen, dat had de scheidsrechter helemaal niet door, want
hij gaf Ippon aan de tegenstander; wat een misser, wedstrijd en Shiai punt gestolen...
Derde wedstrijd: Sam kwam snel Yuko voor door overname, sukkelde ei zo na in een houdgreep, toch won hij finaal uit Ippon.
Twee maal Ippon scoren, dat deed Sam in zijn laatste poule-kamp tegen een Fransman. Hoe je zoiets doet? Je scoort Ippon, maar scheids is blind, dus je doet die Ippon nog es over...
Waarmee Sam tweede eindigde in zijn poule. Dus naar de reeks. Daarin moest hij tegen zijn sterke vriend Kobe Persyn, en liep tegen Seoi Nage aan. Bijna kreeg Sam herkansing, want Kobe geraakte nog verder in de reeks maar strandde
in de halve finale (en bezeerde zich daarbij).
Bij de -57kg, waar Hanne al enige tijd verblijft, waren er zes poules; Hanne zat in een poule van drie maar dat was geen cadeau, want haar opponentes waren Emma Houttekiet en een sterke Franse (3de in Harnes in 2012 ).
Hanne kwam op achterstand tegen Emma door te onstuimig judo en door te weinig controle met Kumi Kata, echter kwam ze dan een pareltje van een worp in (die week geleerd op de TSS), Ippon.
In de 2e kamp kwam Hanne op voorsprong; de Franse judoka probeerde Hanne te vloeren met hard en agressief judo, maar Hanne kwam nooit in de problemen.
Dus door naar de reeks.Wedstrijd 1 tegen Larissa Algoet: mooi afgewerkt met wurging. Daarna tegen Sien Vandeputte(Antwerp United): nooit in moeilijkheden gekomen en afgewerkt met houdgreep.
Halve finale tegen de gekende Lucy Day (waarvan Hanne op de Flanders Judo Cup nog won). Bijna kreeg ze de Britse in houdgreep, toch kreeg ze daarna Waza-Ari tegen. Naarmate de wedstrijd vorderde, raakte de energietank
van Hanne leeg en botste finaal tegen een Ippon aan. Achteraf bleek dat Hanne amper had gegeten; op dergelijk tornooien vecht je minstens 6 (soms lange) wedstrijden en moet je gewoon aan eten en drinken denken...
Echter restte haar nog de wedstrijd voor de derde plaats, tegen opnieuw een Britse judoka (Lele Nairne, die de Open van Warschau won). Het was toen al na 20:00 ! Hanne kwam op achterstand en kon -gezien de lege batterijen- geen
bedreiging meer vormen. Vijfde plaats, had er misschien meer ingezeten?
Het was half negen 's avonds toen de Merelbeekse delegatie de Ippon Trophy verliet.. zelden of nooit een judo-tornooi zo zien uitlopen... de organisatie had het deelnemers-aantal (600) blijkbaar "een beetje" onderschat... voor volgend jaar
misschien toch es zoeken naar andere formules.. misschien de U15 en de U18 op 2 aparte dagen plannen?
Er waren Shiai punten te rapen op de ITA, Sam scoorde er 1 en Hanne 4. Da's toch mooi meegenomen.
Nog even meegeven dat de Ippons van broer en zus Noyen werden opgedragen aan hun judo-vriendin Marjolein, die vrijdag ll. werd ge-opereerd. Mooie geste!
(gebaseerd op de notulen van Francis Noyen)