Terug
Zaterdag 23 maart 2013. Met een record aantal Merelbeekse judoka’s kwamen we aan bij het Centre Sportif Teddy Riner in Lesquin. ’t Was rond 8u30 ’s morgens en even koud als bij ons… Luc had ons netjes ingeschreven en meldde ons aan bij de centrale tafel. Sommigen
van ons hadden een eerder gunstige loting, anderen een mindere, maar goed, de sfeer was prima en we keken uit naar de start.
Pieter (Cadron) en Arne (Dewulf) namen deel aan de Nage-no-kata kompetitie én de Katame-no-kata kompetitie. Dit ter voorbereiding voor hun examen 3de Dan volgende maand. Een betere oefening kan een mens zich niet indenken, wanneer je je kata demonstreert
voor onbekende jury-leden in een internationale kompetitie. Het deed me terugdenken aan onze eerste deelname jaren terug. Ik had de indruk dat ik meer last van de zenuwen had toen, dan zij nu. Hun Nage-no-kata was niet feilloos. Het moet gezegd. Een paar fouten
die hen zeker en vast de das hebben omgedaan, maar, de oefening al bij al kon wel geslaagd genoemd worden. Zeker wanneer er rekening gehouden wordt met de wetenschap dat er een volledige Franse jury zetelt, je in Frankrijk deelneemt én tegelijkertijd de resultaten
gebruikt worden als selectie-tornooi voor de Franse judoka’s om deel te nemen aan het EK.
De Katame-no-kata van Arne en Pieter verliep een beetje in dezelfde stijl. Een paar fouten die, wanneer bekeken met de ‘kata-wedstrijd bril’ dodelijk zijn, maar, wanneer bekeken met de ‘Sho-Dan-Shiken bril’ oké zijn. Voor hen geen plek bij de eerste drie koppels van hun
poule en dus ook geen ticket voor de finale. Pieter en Arne hebben zowieso heel wat bijgeleerd in het kader van voorbereiding SDS 3e Dan en dat was ook hun bedoeling. Dus missie 1 geslaagd.
Geert (Stroobant) en Luc (Braeckman), ondertussen al wat kata-kompetitie ervaring op zak, namen deel aan de Katame-no-kata. Geert zit eveneens in volle voorbereiding voor de SDS 3de Dan en deze kata-oefening was dan ook meegenomen. Met vaste
partner Luc deden ze ook mee aan de Ju-no-kata kompetitie. Hun Katame-no-kata demonstratie was de beste van hun 2 demo’s. Een fijne uitvoering. Ik zou zelfs zeggen de beste uitvoering die ik van hen al gezien heb. Echter ook voor hen hetzelfde ‘Franse’ effect
en geen finaleplaats. Belangrijkste boodschap is de wetenschap dat de Katame-no-kata prima zit.
Onze Yanick (Vandekerckhove) en zijn kata-partner Patrick (Minnoy) traden aan in de Nage-no-kata kompetitie én ook in de de Ju-no-kata reeks. Zij zorgden voor de eerste finaleplaats. Met een goede run in de voorronde gingen ze door
naar de finale van het Nage-no-kata en eindigden daarin zeer verdienstelijk 5e. Zij werden voorafgegaan door 4 Franse koppels. Geen eremetaal maar toch een leuke opsteker met het Belgisch Kampioenschap in zicht. In de Ju-no-kompetitie ook geen finaleplaats voor hen.
Onze dames, Nathalie (De Pauw) en An (Roelands) hadden zich ingeschreven in de Ju-no-kata kompetitie. Ze zijn als nieuw-samengesteld koppel vrij nieuw in het circuit. Nathalie heeft vroeger reeds zeer mooie resultaten gehaald met andere uke’s,
maar ik ben overtuigd dat deze keer de trein vertrokken is. Daarmee bedoel ik dat de resultaten, op basis van de relatief korte trainingsperiode, schitterend te noemen zijn. In de voorronde kwamen zij als derde door en mochten dus deelnemen aan de finale-ronde. Daar deden
ze opnieuw een goede demo en dat werd beloond met een derde plaats in de eindstand. Zeer fijn resultaat, zeker als je weet dat de winnaars de bronzen plak meegraaiden op de laatste Wereldkampioenschappen. Het ziet er veelbelovend uit voor onze 2 Merelbeekse vrouwen.
Tot slot was er Christophe (Inghelbrecht) en ondergetekende die zich hadden ingeschreven in de Katame-no-kata én uiteraard ook in de Kime-no-kata kompetitie. We wisten 2x een finaleplaats in de wacht te slepen. Uiteindelijk belandden
we op de 4E plaats in de Katame kompetitie, achter de 3 Franse koppels en voor de Nederlanders en onze Waalse collega’s. In de Kime-no-kata werden we op ’t hoogste schavotje geplaatst. Om eerlijk te zijn, een verrassende uitslag, omdat ook wij natuurlijk vreesden
voor het ’Franse’ effect. Maar de finale van onze Kime was ook een goede run en dat wisten de Franse juryleden ook te waarderen. Op kruissnelheid voor het BK zou ik zeggen…
Dit kata tornooi was een zeer leuke editie. Ook hier geldt: ‘Hoe meer zielen, hoe meer vreugd’. De dag passeerde vrij vlot en snel en de deelnemers hebben opnieuw een ervaring bij. Ik zou zeggen: scherpte al dan niet wat bijsnijden en aanhouden. Of het nu is als
voorbereiding voor de Sho-Dan-Shiken of als voorbereiding op een kata-tornooi of gewoon voor de fun: kata verruimt je judo (al dan niet op kompetitief vlak). En judo is altijd leuker op de tatami dan ernaast!
Dirk